Kwestia inwazyjności gatunków jest szeroko dyskutowana, a niekiedy wskazuje się również na jej kontrowersyjność. W podejściu społecznym, ale i biologicznym jest wiele sprzeczności i niekonsekwencji: inaczej traktowane są gatunki roślinne i zwierzęce, mylone jest pojęcie obcości i inwazyjności, kryteria kulturowe lub polityczne (np. granice administracyjne) stają się wyznacznikiem dla działań środowiskowych itp. Magdalenę Kozhevnikovą walka z gatunkami inwazyjnymi interesuje przede wszystkim z perspektywy kulturowej (jako nałożenie ludzkiej siatki negatywnych kategorii na świat pozaludzki i mocne emocjonalne nacechowanie terminologii) oraz jako ważna kwestia odnosząca się do etyki zwierząt (kwestia odpowiedzialności człowieka za rozprzestrzenienie gatunków uznanych za inwazyjne, inwazyjność gatunku ludzkiego, wreszcie tępienie lub nawoływanie do tępienia całych gatunków zwierząt bez względu na odczuwane przez nie cierpienie psychiczne i fizyczne).

Badania na temat narracji postaw i praktyk będą przeprowadzone w wybranych parkach narodowych.